සරාගේ ගල් කොල්ලා

මගේ නම දෙනුක.... මේ සිද්ධිය වෙද්දී මට හරියටම අවුරුදු 17යි. අවිස්සාවේල්ල පැත්තේ ප්‍රසිද්ධ බෝයිස් ස්කූල් එකකට ගිය මම ඒ වෙනකොට ඕලෙවල් විභාගයට ලෑස්තිවෙමින් හිටියා. පෙනුම ගැන කිව්වොතින් එහෙම වයසට වඩා මුහුකුරා ගිය සුදු කෙට්ටු හුරතල් පෙනුමක් ඒ කාලේ මට තිබ්බා.

කොහොමහරි ඔන්න සිකුරාදා දවසක මම ඉස්කෝලේ ඇරිලා බස් හෝල්ට් එකට යද්දී වෙලාව දවල් 2.30ට ඇති.... 'ෂික්! ඉඳලා ඉඳලා පන්තිය අතුගාන්න අදම සෙට් උනානෙ.... ඒ මදිවට හුත්ත වහින්නත් වගේ' මම මටම දෙස් තියා ගනිමින් බස් හෝල්ට් එක පැත්තට දුවන් ගියා.

"අඩෝ දෙනුකයා අන්තිම බස් එක ගිහින් විනාඩි 10ක් වෙනවා... ඊලඟ එක අල්ලගෙන තමයි උඹට යන්න වෙන්නේ." අල්ලපු ගර්ල් ස්කූල් එකේ කෙල්ලො තුන් දෙනෙක් එක්ක කතාව දාගෙන හිටිය අපේ අල්ලපු පන්තියේ ලසිත් මාව දැකළා කිව්වා.

"ෂික්... අතුගාන්න සෙට් උනානෙ රෙද්ද බන්"

කොහොම කොහොමහරි විනාඩි කීපයක් ගෙවිලා ගියා. බස් හෝල්ට් එකේ හිටපු කෙල්ලො සෙට් එකයි ලසිතුයි එක්ක වල්පල් කතා කරකර හිටිය මට වෙලාව යනවාවත් තේරුනේ නෑ.

ඔන්න ඒත් එක්කම කොහෙන් පාත් උනාද දන්නෙ නෑ හෙණ ගෙඩියක් ගහනවා වගේ එකපාරටම ජරාස්! ගාලා බ්‍රෙක් එකක් ගහලා මෝටර් බයික් එකක් අපේ ඉස්සරහා නතර කළා.

"ආහ්... මේ මල්සරා අයියනේ... මොකද අද මල් හීසර කාට විදින්නද අප්පා මේ පැත්තට ආවේ..?" බස් හෝල්ට් එකේ හිටිය කෙල්ලෙක් කෙකර හිනාවක් එක්ක ඇහුවේ අහල පහල හිටිය හැමෝවම හිනා ගස්සමින්.

"අනේ මේ... උඹ හිතුවද මේ උඹලගෙ දෙහිගැට ටික බලන්න නැවැත්තුවා කියලා මම?" දාගෙන හිටපු හෙල්මට් එක ගලවපු සරා කින්ඩි හිනාවක් දාලා කිව්වා.

සරා.... නමින් සමීර රාමවික්‍රම. වයස අවුරුදු 28ක් විතර ඇති. ගමේ ලොකුපොඩි කවුරුත් කතා කරන්නේ සරා කියලා. ගමටම ජොයින්ට් සප්ලයි කරන්නේ, කැලෑ කපලා ලී බිස්නස් කරන්නේ මේ පොර තමයි.... ඒ විතරක් නම් මැදෑ... මූ කොටපු නැති කෙල්ලෙක් මේ ගමෙන් හොයා ගන්නවා බොරු.... ඇත්තම කිව්වොත් ගමේ ඉස්කෝලේ උගන්නලා විශ්‍රාම ගිය අපේ අම්මා නොහිටින්න මූ අපේ අක්කටත් මෙලහකට කොටලා.... ඒ තරම් අමුම අමු කැරි මදාවියා.... අපේ අම්මලගේ භාෂාවෙන් කිව්වොත් අමුම අමු සතා.

"දෙහි ගැටේ..? ඔව් ඉතින් පෙරේදා ඇල පල්ලෙහාදී පොඩි එකාවගේ සූප්පද්දී නම් එහෙම දෙයක් කිව්වේ නෑ අපිට." ඒ පාර ඒ චෝදනාව තවත් කෙල්ලෙක්ගෙන්.

"උඹනෙ වේසියෙ උඹේ කුක්කු දෙක උරන්නකො සුදු අයියෙ කිය කියා පස්සෙන් හැමිනෙන්න ආවේ" සරා අයියා හුරතලේට නහයත් හකුළ ගනිමින් හිනාඋනා.

'අම්බෝ... කිරි සුදු ගව්ම් කෑලි ඇඳන් පත්තිනි අම්මලා වගේ ඉස්කෝලේ බඩගාන මුන් කොළඹ කෙල්ලන්ටත් වඩා අන්තනේ අප්පා...' මම බිම බලාගෙන මගේ හිතටම ගතු කියන්න ගත්තා.

"ආහ් මේ ඉස්කෝලේ මිස්ගෙ පුතත් ඉන්නේ...කොහොමද මල්ලියා?"

" ඉන්නවා අයියේ" මම බිම බලාගෙන කෙඳිරුවා.

"ලසිත්... මේක අයියට දීපන්.... සාක්කුවේ දාගෙන පලයන් හරිද" හොඳින් ඔතපු ජොයින්ට් 4ක් ලසිත් අතේ තියපු සරා හෙල්මට් එක දාගෙන බයික් එක ස්ටාර්ට් කරන් විදුලි වේගෙන් ආපහු ඉගිලිලා යන්න ගියා.

"මචන්...බස් එක එනකල් ඉන්න බෑ... මම යනවා ඇවිදගෙන.... වීල් එකක් හරි මඟින් අහුවෙන් නැතෑ" මමත් කාලේ කන එක නතර කරලා පයින්ම ගෙදර එන්න අදහස් කරන් පිටත් උනා.

ඉහෙන් කනින් දාඩිය දාගෙන කිලෝමීටරයක් විතර ඇවිදගෙන ආපු මට ඈත තියාම පාරේ පැත්තකින් බයික් එක නවත්තලා මොබයිල් ෆෝන් එකෙන් කතා කර කර ඉන්න සරා අයියව දකින්න ලැබුනා...

දැක්කා නොදැක්කා වගේ ඔළුව පාත් කරගෙන සරාව මඟ ඇරලා යන්න හැදුවත් වැඩේ හරි ගියේ නෑ....

"ඕයි මල්ලියා.... හිටපන් පොඩ්ඩක්"

"....අඩෝ කිව්ව දේ කරපන්කො.... අරූගෙ බඩු ටික යවපන් වෙලාවට හරිද... මම තිබ්බා." ෆෝන් එක ඩෙනිම් ශෝටෙ බැක් පොකට් එක ඇතුලට දාගත්ත සරා මගේ දිහා බලලා හිනාඋනා.

උස අඩි 6ක විතර ලොකුවට බල්ක් උනේ නැත්තත් කලු ෆිට් බොඩියක් තිබ්බ සරා.... අම්මෝ....ඉතින් ගමේම කැරි වැඩ කරන දස මදාවියා උනාට මොකද ඌට තිබ්බේ නියමම පිරිමි ලුක් එකක්.... දකුණු කණේ පබලුවක් තරමේ සිල්වර් කලර් කරාබුවට හා ලා නිල් පාට හිරට හිරේ ඇඳපු ඩෙනිම් ශෝටට බයිසෙප්ස් වලට හිර වෙන්න ඇඳපු කළු ටී ෂර්ට් එක සරාගේ පිරිමි පෙනුම තව තවත් ඇස් උනුසුම් කරා කියන්න ලැජ්ජ වෙන්න ඕන නෑ.

"අම්බෝ... මොකද බන් මල්ලියා මට ඒඩ්ස් කියලා හිතුවද ඔහොම ඇතින් ඉන්න?" සරා අයියා කින්ඩියට හිනාවෙමින් මගේ කරට අතක් දාගත්තා.

"අනේ නෑ අයියේ...එහෙම දෙයක් නෑ.... බස් එකත් මිස් උන එකේ පොඩ්ඩක් ඉක්මන් කලා ගමන"

"බස් එක මිස් උනා...? ම්ම්ම්... පයින් බඩගාන්න ඕනෙ නෑ.... මමත් ඒ පැත්තට යන්නේ... නැගපන් මම ගෙවල් ගාව පාර ලඟින් දාගෙන යන්නම්"

"අනේ ඕන නෑ අයියේ...එච්චර දුර නෑනෙ...මම යන්නම්"

"ඇයි බයද මාත් එක්ක එනවා දැක්කොත් ඉස්කෝලෙ මිස්ගෙන් ලෙඩක් වැටෙයි කියලා..?" සරා හිනාවෙන ගමන් බයික් එක ස්ටාර්ට් කළා.

"නැගපන් නැගපන්... තොට බැනුම් අස්සවන්න මම ගෙවල් ගාවට එන්නෙ නෑ... ගෙවල් වලට හැරෙන පාර ලඟින් දාගෙන යන්නම්... නැගපන්."

'බැනලා නෙමේ නවතින්නේ.... තෝ වගේ දස මදාවියෙක් එක්ක එකට බයික් එකක එනවා අම්මට විතරක් නෙමෙයි ගෙවල් ගාව කවුරුහරි දැක්කත් ඇති කන පිරෙන්න ලෙක්චර් එකක් අහගන්න....පොර ටෝක් දෙන්න ගිහින් නිකන් මොකටද මූගෙ හතුරෙක් වෙන්නේ... ඉල්ලන් පුකේ ටින්කිරි ගාගන්නේ නැතිව ඔන්න ඔහේ නඟිනවා.' මම මාවම හිතෙන් සනස ගනිමින් සරාගෙ බයික් එක පිටිපස්සට ගොඩ උනා. "අයියෝ නෑ අයියේ එහෙම දෙයක් නෑ..... මම එන්නම්."

විනාඩි කීපයක් ගත උනා... එකට යා වූ කුඹුරු යාය පසුකරමින් සරා වේගයෙන් මොටර් බයික් එක පදවමින් හිටියා.

"උඹ දනුශ්ක නේද?.."

"දෙනුක, අයියේ"

"ඉස්කෝලේ කීයෙද බන්?"

"එකොලහෙ."

"ආහ්...ඕලෙවල් ද?"

"ඔව් අයියේ.... ලබන දෙසැම්බර් වල"

"එළ එළ.... ගොඩදාගනින් හොඳට"

"මේ කොල්ලෝ... රබර් කැලේ පැත්තෙන් යමු හරිද... හුජ්ජ බරයි බන්... හුජ්ජ පාරක් දාලා උඹලගෙ ගෙවල් පාරට දාමු..?" සරා අයියා සයිඩ් කණ්නාඩියෙන් මගේ දිහා බලමින් ඇහුවා.

"අයියෝ කමක් නෑ අයියේ...ඒකට මොකද."

'අනේ මන්දා මටත් කැරකෙන ස්විප් ටිකට්' මම හිතෙන් මටම නෝක්කාඩු කිව්වා.

තවත් විනාඩි කීපයකින් රබර් කැළයට ඇතුලු උන අපි කැළය පීරමින් මීටර් පන්-හයසීයක් ඇතුලට යන්න උනා.

'රෙද්ද, හුජ්ජ පාරක් දාන්න යනවද මේකා කෑම්පින් පාරක් දාන්න යනවද මෙච්චර කැලේ ඇතුලට' මම මගෙන්ම ප්‍රශ්ණ කර ගනිමින් සරාට හිතෙන් හොඳවයින් ඇමතුවා.

තත්පර කීපයක් ගත උනා....සරා බයික් එක රබර් ගස් කීපයක් අතර බාගෙට බිත්ති පමණක් නග්ගපු ගේ කෑල්ලක් ලඟ නවත්වා හෙල්මටය ගලවා බිමට බහින්න උනා.

"හුත්ත, පයිය පුපුරන්න වගේ බන්.... පට්ට හුජ්ජ බරයි." බයික් එක නැවතූ තැනම පිටිපස්ස හැරමින් ඇඳන් හිටිය ඩෙනිම් ශෝර්ට දණිහිස්ස ගාවට පාත් කරගත්ත සරා මහ සද්දෙට චූ පාරක් වක්කරන්න උනා.

අම්මෝ.... කොල්ලාගේ රතු පාට සීකේ ජොකා බාගෙට ඇඹරිලා පාත්වෙලා කළු පාට පිරුණ තට්ටම් දෙක දකිද්දී මගේ කට කොනෙන් කෙල පාරකුත් වැක්කෙරුණද කොහෙද...මාව නිකම්ම ෆෝම් වෙන්න ගත්තා වගේ.... ඉස්කෝලෙ අඳින සුදු දිග කලිසම අස්සේ පණ ගහමින් තිබුන පොල්ල ඊට කදිමට සක්ෂි සැපයූවා.

"අම්බෝ බන් නිවන් ගියා වගේ...." අඟල් පහ හයක කළු බාගෙට නැගපු දාර පයියෙ ඉතිරි උන හුජ්ජ බින්දු ටික ගසමින් සරා මගේ පැත්තට හැරුණා.

'අම්මා ගහයි කිව්වලු බැට් එකෙන්....මගේ අම්මෝ ඒ කලු නහර ඉලිප්පුන දඩ පයියෙ සයිස් එක.... බාගෙට නැගලත් අඟල් පහ හයක් ඇති ඒක.....මූ මේකෙන් හුත්තවල් පලනවා ඇතිනෙ' මහා කෑදර කමකින් සරාගේ පොල්ල දිහා බලන් හිටිය මම මාත් එක්කම දොඩමළු වෙන්න පටන් ගත්තා.

කොල්ලෝ ගැන සෙක්ස් ෆීලින්ග්ස් මම හිතන්නේ මම දන්න කාලේ ඉඳන්ම මට තිබ්බා... පාරේ තොටේ ඉස්කෝලෙදී ක්ලාස් වලදී හැන්ඩ්සම් කොල්ලෝ දැකලා ගෙදර ඇවිත් උන්ව මතක් කර කර කෙඳිරි ගගා අතේ ගහපු අවස්ථා අනන්තවත් තියෙන්න ඇති.... හැබැයි ඔය මොන ආතල් එකත් මම ඒ කාලේ කරලා, විඳලා තිබ්බේ තනියමම විතරයි. ඊට එහා දෙයක් කරන්න... දෙයක් විඳින්න මට ලොකු ඝටක් තිබ්බේ නෑ. හැබැයි සරා අයියගෙ මේ කලු දාර පයිය දකිද්දී ඔය රැකගෙන හිටපු සිල් බිඳගෙන වඩා වැඩි යමක් කරන්න මගේ හිත මට ලෝබ කමකින් බල කරන්න උනා.

"මොනවද හුත්තෝ උඹ ඔය කන්න වගේ බලන්නේ?" සරා සිය බාගෙට නැගපු පොල්ල තව තවත් හොල්ලමින් කින්ඩියට වගේ ඇහුවා.

'හුකනවා... හුකනවා... හුකනවා.... මූට මගේ වල් පෙරේත ලුක් එක මාට්ටු උනාවත්ද?'

"ෂික්! න්..න්...නෑ...නෑ... අයි...අයියේ.... මම බැලුවේ නෑ." විදුලි වේගයෙන් අහක බැලූ මම සරාට බයාදුව උත්තර දුන්නා.

"හරි හරි හුත්තෝ.... කොල්ලොනේ....බැලුවට මොකද...?" සරා පොරගෙ පොල්ල හොල්ලමින් මගේ ඉස්සරහට ආවා.... හැබැයි මම තාමත් අහක බලාගෙන.

"දෙයකට ආසනම් අම්මා මුත්තා එපා කිව්වත් ඒ දෙය ගන්න ඕන....අන්න ඒකයි සරාගෙ විධිය....නියම ජින්තු වලින් හැදුන කොල්ලෙක්ගෙ විධිය.... තේරුනද කොල්ලා?"

සරා අයියගෙ ප්‍රතිචාරයට මම ඉවත බලාගෙනම ඔළුව වැනුවා.

"එහෙනම් ඉතින් අහක බලන් ඉන්නේ... ආසනම් අතගාලා, අල්ලලා ෆීල් කරගනින්.... මෙතන උඹයි මායි විතරනෙ ඉන්නේ.... " සරා මට ගෑවෙන නොගෑවෙන තරමින් ලංවෙලා, මගේ අතින් අල්ලා පොරගෙ ගැහෙමින් තිබූ පොල්ල උඩින් තියා ගත්තා.

"කොල්ලෝ උනාම හොඳ නහර පෑදුන පකක් දැක්කාම අත ගෑවට වරදක් නෑ" සරා මාව පොරගෙ නොහික්මුනු වචන වලින් දිගින් දිගටම අසූහාරදාහට මෝල් කරමින් සිටියා.

සිල් ගන්නත් සිල් බිඳෙන්නත් කෙස්ගහක වෙලාවක් යන්නේ නෑ කියලා කතාවක් තියෙනවනේ.... සරාගේ නොහික්මුනු වචන වලට දමනය වෙමින් මම පොරගෙ පොල්ල පිරිමදින්න පටන්ගත්තේ මටත් නොදැනීමමයි.

"ආආආඅහ්...... ආසද උඹ?" සරා මාව පිටිපස්සෙ තිබූ රබර් ගහකට හේත්තු කරගනිමින් ඇහුවා.

"ම්ම්ම්ම්" මම ඉවත බලාගෙනම කෙඳිරුවා විතරයි "චටාස්!" හඬ දෝංකාරය දෙමින් සරා මට කම්මුල් පාරක් ගැහුවා.

'මොන හුත්තක්ද?' මට කෙන්තියටම සරාගෙ මූණ දිහා බැලුනා.

"හොඳ ලොකු පොල්ලක් අත ගාද්දී ඌ බලන්න ඕන ඒ පොල්ලෙ අයිතිකාරයගෙ පොල්ල දිහා....නැත්තන් ඌගෙ ඇස් දෙක දිහා..... තේරුනාද කැරි හුත්තිගෙ පුතාට..?" තරහින් පුපුරමින් හිටිය සරා අයියගෙ මූණ බලන් මම බයටම ඔළුව වැනුවා.

"එහෙනම් ඔය පොල්ල අත ගගා මගේ ඇස් දෙක දිහා බලපන්" මම සරා අයියගෙ අණට තත්පරයෙන් අවනත උනා. "ෂා!... ඔය තියෙන්නේ නියමෙට.... දැන් කියපන්.... ආසද උඹ මගේ කලු දාර පයියට? ආහ්?"

"ම්ම්ම් ඔව්... ආසයි" මම බය පැත්තකින් තියලා සරාගේ ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන පොරගෙ පොල්ල හොඳ හැටි අත ගෑවා.... රෝස පැහැයෙ ටොපා කෙලවර ලව් ජූස් වලින් සහ ඉතිරි වූ හුජ්ජ බින්දු ආපහු මෑන්ගෙ කලු දාර පයියේම තවරමින් මම ඒ පොල්ල හොඳ හැටි උනුසුම් කළා.

"කවුරුහරි එයිද අයියේ මේ පැත්තට" මම සරාගේ ඇට දෙක මසාජ් කරමින් වටපිට බලමින් ඇහුවා.

"අපි ගොඩක් කැලේ ඇතුලේ ඉන්නේ... මෙහෙට කවුරුත් එන්නේ නෑ... ඇටෙන් ඇටේ මසාජ් කරපන් සුදූ...ආහ්...ආආආආහ්!" මගේ ඇස් දිහා මත් වූ දෑසින් බලමින් සරා සාරාගීව කෙඳිරුවා.

මම හිතේ හැටියට ලැබූ අවසරයත් සමග සරා අයියගෙ පොල්ල අතගෑවා.

"කට ඇරපන්" පිටිපස්සේ වූ රබර් ගහට තද කරගනිමින් සරා මගේ බෙල්ල පොරගෙ අත් දෙකෙන් මිරිකමින් අණ කලා.

කට අරිනවාත් සමඟම එකපිට එක කට ඇතුලට කෙළ පහරවල් හය හතක් ගැහුව සරා මගේ තොල් බදු අරන් වගේ හපමින් තොල් දාන්න පටන් ගත්තා. ඌට පුලුවන් නම් මට බැරි ඇයි....මමත් ෆුල් සප් එක දෙමින් සරාගේ වරෙක උඩු තොලත් තවත් වරෙක යටිතොලත් තවත් වරෙක දිවත් සූප්පමින් රාගයේ අහුමුලු සොයා යමින් සිටියා. පුදුම කාමුක හැගීමක් ඒ වෙලාවෙ අපි අතර මෝදු වෙමින් තිබ්බේ.

එක පාරටම මගේ දෙතොලෙන් සිය දෙතොල මුදවා ගත් සරා මගේ කොන්ඩෙන් අල්ලා බිමට පාත් කලා.

"ගමනක් යන්න තියනවා.... ලව් කර කර ඉන්න වෙලා නෑ හුත්තෝ.... ලව් කර කර වෙන වෙලාවක හුකමු." සරා අයියාගේ අණින් ඔහු ඉදිරියේ දණගසා ගත් මම පොරගේ බාගෙට පාත් කර තිබූ ජොකා තව ටිකක් පහලට පාත් කලා.

" කියපන් පොන්නයා... මගේ පයිය කටට ඕනද?"

පිලිතුරුදීම වෙනුවට සරාගේ වල්ල යට මුහුණ ඔබාගත් මම ඒ දාඩිය මුසු වූ ලව් ජූස් සුවඳ හොඳ හැටි විඳ ගත්තා.... පස්සෙ යකඩයක් වගේ රත් වූ අඟල් 8ක පමණ පොල්ල මම මගේ මුහුන පුරා අතුල්ල ගනිමින් සරාගේ මවිල් පිරුණ ඇට වල්ල කටට ඔබා ගනිමින් සූප්පන්න උනා.....

"ආහාහ්හ්! කැරි පොන්නයෙක් හුත්තො තෝ" සරා ඉවසුම් නොවූ මහ කෙඳිරිල්ලකින් පැවසුවා.

සරා අයියාගේ මුළු ඇට දෙකම කෙළ වලින් නෑවූ මම ආපහු පාරක් නොහික්මුනු විලසින් පොරගෙ වල්ල යට මගේ මුහුණ ඔබා ගත්තා.

" වල්ලට සැප දුන්නා ඇති කොල්ලෝ.... ඉඳා පුක ටිකක් කාපන්" මාව ඉවතට තල්ලු කල සරා රබර් ගස බදා ගනිමින් යහමින් පුක දික් කලා.

"ම්ම්ම්... ආහ්.., කොල්ලො......පුකේ දාරෙ දිගේ දිව ගෙනියපන්......ආහ් අන්න එහෙම" සරා කොඳුරමින්ම මගේ කොන්ඩෙන් ඇදලා පොරගෙ පුක ඇතුලෙට තව තවත් මගේ මුහුණ ඔබා ගත්තා.

ලැබූ අණ අනුව මුළු දාරය දිගේ මගේ දිව ඒ කොනටත් මේ කොණටත් අරන් ගිය මම සරාගේ මවිල් පිරුණ පුකේ හිල දිවෙන් තෙත බරියම් කරන්න උනා.... තට්ටම් දෙක දෙපැත්තට අදිමින් මගේ මුලු මූණම පොරගේ පුක ඇතුලේ හොවාගෙන එයින් මුසු වූ දාඩිය මිශ්‍ර වූ ඒ කාමුක පිරිමි සුවඳ මම හොඳ හැටි විඳගත්තා....

විනාඩි කීපයකින් කෙඳිරි ගාමින් සිටි සරා මාව නැවත වරක් දණ ගස්සවා මගේ කටට හොඳහැටි කෙල පහරවල් කීපයක් ගැසුවා.

"අයියේ මගේ....කටට බස්සන්නකො?" මම සරාගේ නහර ඉලිප්පී ගැහෙමින් තිබූ කලු පොල්ල දිහා පෙරේත කමින් බලන ගමන් ඉල්ලුවා.

"පොල්ල රහ බලන්න ඕන නම් දිව දාපන් එළියට.... හොඳට හොඳට"

මම සරා අයියට කීකරු වෙමින් හොඳ හැටි දිව එළියට දානවත් එක්කම මදක් නැවී සරා පොරගෙ පයියේ ටොපාගෙන් වෑහෙන ලව් ජූස් බින්දු කීපයක් මගේ දිව උඩ ඇතිල්ලුවා.

ඒත් එක්කම සරා අයියා පොරගෙ ජූස් වෑහෙන කළු දාර පොල්ල මගේ කටේ එබුවෙ කිසිම පෙර දැනුම් දීමක්වත් නැතුවමයි..... අම්මෝ ඒ පක මගේ කටින් එකයි.

තවත් කිසිම දෙයක් සරාට කරන්න ඉතිරි නොකර පොරගෙ රස වෑහෙන කළු දාර ගැහෙන පක මම මගේ කටේ තව තවත් ගැඹුරට බස්ස ගත්තා.

"මදි තව මදි හුත්තො.... තව බස්ස ගනින්.... අඩියටම මචං..... වල්ල ගාවට වෙනකන්ම.... අන්න.... අන්න හරි.... එකෙන්ම.... ආහාහාහාහ්!" සරාගේ නොහික්මිනු අණෙන් මම පොරගේ පුකේ බෝල තට්ටම් දෙකට මගේ අත්දෙකම තියල තදකරගෙන ඒ කළු පයිය මගේ කටේ අඩියට බස්ස ගත්තා.

උඩ ඉඳන් යටට, යට ඉඳන් උඩට.... යට ඉඳන් උඩට, උඩ ඉඳන් යටට.... මම නොහික්මුනු තාලයකට වගේ සරාගේ ගැහෙන පයිය මගේ උගුරෙනුත් පහලට බස්ස ගත්තා...... ඒ අතරෙදී අතරින් පතර පොරගෙ ලොකුවට එලේලෙන ඇට දෙක මිරිකලා මසාජ් පාරක් දෙන්නත් අමතක කළේ නෑ.

වෙලොව ගෙවී ගියා.... සරාගෙයි මගෙයි ආතල් එක නොහික්මු පාලනයකින් මිදුන ගේම් එකක් බවට පත්වුනා... සරා අයියා මැච් එකක් ගහනවා වගේ මගේ කොන්ඩෙන් ඇදගෙන කඳුලු පනිනකන්ම කටේ හුකන්න ගත්තා. "ආආආහ්! උඹ නම් කැරිම කැරි ලොල්ලෙක් හුත්තෝ.... ආහාහ්! මෙහෙම සැපට සකක් කෙල්ලෙක්වත් දෙන්නෙ නෑ..... ආඅහාහාහ්!" මාව මගේ පිටිපස්සෙ තිබ්බ රබර් ගහට හේත්තු කරලා මගේ කට දෙපැත්තෙන් කෙළ වැක්කෙරෙනකන් විදුලි වේගයෙන් සරා කටේ හුකාගෙන හුකාගෙන ගියා.

අතරින් පතර මගේ කටින් එළියට ගත්ත සරාගේ කෙළ වෑහෙන පොල්ල මගේ මුළු මුහුණෙම ඇතිල්ලුවා. ඒක හරිම රාගික පුදුම උද්වේගකර අවස්ථාවක් උනා. අවට රැහැයියන් කෑගහන, ගස් කොළන් හුලඟට හෙලවෙන ලෝකය ගැනවත් කවුරු මෙහාට කඩාපාත් වෙයිද කියන බය ගැනවත් වගේ වගක් නැතිව සරායි මායි දෙන්නම රාගයෙන් මුසපත්ව මහ හඬින් කෙඳිරිගාමින් හිටියේ අමු ත්‍රිබලක රඟපාන නළු නිළියො දෙන්නෙක් වගේ.

මට තේරුම් ගියා සරාගේ පොල්ල ලොවමින් මිනිහගේ වල්ල මිරිකන වාරයක් වාරයක් පාසා පොරගෙ පොල්ලන් නොනවත්වාම ලව්ජූස් වෑහෙන බව.... මම සක යන ගමන්ම පොල්ල එළියට අරන් පොරගේ පයියෙ ටොපාගෙ හිල උඩ මගේ දිවෙන් කිති කැව්වා...... ඒ ගමන්ම මෑන්ගෙ ඇට දෙකත් යහමින් මිරිකුවා. මම දැක්කා සරාගේ පයියෙ ටොපාගෙ හිලෙන් ජූස් පාරක් එනවා.... මම මහා කෑදරකමකින් ඒ හැම දෙයක්ම රසවත්ව ගිල දැම්මා.

ඒ එක්කම සරා අයියා, දණගසාගෙන ඉන්න මගේ අත් දෙකෙන්ම අල්ලල මගේ පිටිපස්සෙ තියන රබර් ගහේ කඳට තියලා තද කරගත්තා.... මට වෙන්න යන දේ ඉවෙන් වගේ තේරුනා.... මමත් මගේ කට යහමින් ඇරගත්තේ ඒ වෙන්න යන දේට ෆුල් සප් එක දෙන්න හිතාගෙනමයි.

"ම්ම්ම්.... ආහ්.... දීපන් අයියේ..... දාතු ටික සේරම වක්කරපන් කට පිරෙන්න.... ආහ්... ආහ්.... කට පිරෙන්නම දෙන්න.... ආහ්..ආආහ්...ආආහ්හ්"

"ආආආහ් ආහ්! මට... මට බඩු යන්න එන්නේ..... කට ඇරපන්.... කට හොඳට ඇරපන්" සරා අයියා මහ කෲර හඬකින් කෙඳිරිගාගෙන පොරගෙ කකුල්වල ඇගිලි තුඩු වලින් පවා ඉස්සෙමින් මගේ මුළු කොන්ඩෙන්ම ඇදගෙන ගිණියම්ව පදම් වී තිබ්බ මිනිහගෙ කළු සෙවල බේරෙන පොල්ල මගේ උගුරුදණ්ඩ හරහා ඇතුලටම බැස්සුවා.

ඒත් සමගම පිටාර මට්ටමේ තියන ජලාශයක වාන් දොරටු විවෘත කරනවා වගේ සරා මගේ උගුරුදණ්ඩ හරහා වේගවත් හොඳ උකු උනුසුම් කැරි පහරවල් හය හතක් එක පිට එක විද්දේ මාවත් පුදුම කරමිනුයි.

ටික වේලාවක් ගතවුනා... සරා අයියත් පොරට අන්තිම කැරි බිංදුව වෑහෙනකන්ම මගේ කටේ ඔබාගෙන හිටියා.... ආසාවටද කොහෙද පොරගෙ බාගෙට නැගලා තියෙන පක මම ආයෙත් පාරක් සක් කලා.... පොරත් ගැස්සි ගැස්සි මගේ කටේ ලතාවකට කීප වාරයක්ම ඇරලා, කැරි වලිනුයි කෙළ වලිනුයි නෑවුන බාගෙට බැහැපු මෑන්ගෙ පොල්ල මගේ කටෙන් එළියට ගත්තා.

"උඹ නම් සැප දෙන්නම ඉපදිලා තියන එකෙක් හුත්තෝ...." සරා අයියා පොරගේ දණහිස් ගාව තිබ්බ ජොකා උඩට ඇදලා පොරගෙ බාගෙට බැහැපු පොල්ල ඒකේ ඔබා ගන්න ගමන් කිව්වා.

උන දේ හිතාගන්න බැරිව මම තාමත් රබර් ගහ මුල වාඩි වීගෙන හිටියා.

"මොකද හුත්තෝ වාඩිවෙලා තවම.... ඔය පොඩි උන ඇඳුම හදන් රබර් කැළෙන් එලියට පලයන්.... මම මෙහෙන්ම මගේ වැඩට යනවා." සරා බයික් එකට නඟින ගමන් මට කිව්වා.

"හරි අයියේ" මම රබර් ගහට හේත්තුවෙලා නැඟිටින ගමන් කිව්වා.

"හරි අයියේ හරි අයියේ නෙමෙයි... උඹේ ෆෝන් නම්බරය දීපන්"

"ඒ... ඒ මොකටද අයියේ?"

"මේ මේ කණ පලාගන්නෙ නැතිව කිව්ව දේ කරහන්.... තෝ මට ඕන උනාම.... මම කියන තැනට කියන වෙලාවට එන්න ඕන හරිද.... තවත් පැහැදිලිව කියලා දෙන්නද?"

මොනවත් හිතාගන්න බැරිව මම සරා අයියා දිහා බලලා ඔළුව වැනුවා.

"අද ඉඳන් තෝ මගේ ගල් කොල්ලා.... දැන් තේරුනද?" සරා කින්ඩියට හිනාවෙමින් පොරගෙ මොබයිල් ෆෝන් එක මගේ අතට දුන්නා. "දීපන් දීපන් උඹේ නම්බර් එක"

මම සරා අයියාගේ ෆෝන් එකෙන් මගේ මොබයිල් ෆෝන් එකට මිස් කෝල් එකක් ගහලා ෆෝන් එක ආපහු සරා අයියා අතට දුන්නා.

"වෙලාවක උඹට හොඳ සැරට පුකේ අරින්න ඕන.... කතා කලාම පටි ජොකෙක් ගහගෙන වරෙන් හරිද?" සරා බයික් එක ස්ටාර්ට් කරලා හෙල්මට් එක දාගන්න ගමන් කිව්වා.

"පටි ජොක්කු නම් නෑ අයියේ මගේ ගාව"

"එව්වා මට අදාල නෑ... අදම එකක් අරන් හරි තියාගනින්....කිව්ව විදියට නාවොත් තෝව රබර් ගහක බැඳලා හුකවන්නේ හරිද.."

සරා අයියා මෝටර් බයික් එකෙන් විදුලි වේගෙන් ඉගිලෙන්න කලින් කියනවා ඇහුනේ මට එච්චරයි.